کد مطلب:5594
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:132
مشق عشق
برده بوصیری در قصیده زیبایش چنین می سراید:
خداوندا! به ابرهای رحمتت فرمان بده تا به صورت دایم و به صورت رگبار و به صورت نرم بر پیامبرصلی الله علیه وآله نازل شود [1] .
(پروردگارا! صلوات و سلام و نزول رحمتت را بر نبی اكرم و اهل بیت او صلوات الله علیهم اجمعین ادامه بده) [2]
24: «حَتَّی لاَ یُسَاوَی فِی مَنْزِلَةٍ، وَ لاَ یُكَافَأَ فِی مَرْتَبَةٍ، وَ لاَ یُوَازِیَهُ لَدَیْكَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ، وَ لاَ نَبِیٌّ مُرْسَلٌ»
ءتا اندازه ای كه هیچ كس در هیچ مقام و منزلت، به پای او نرسد، و در هیچ مرتبه ای با او برابری نكند و در نزد تو هیچ یك از فرشتگان مقرّب و پیامبران فرستاده ات با او برابری نكند.
[1] وامُرْ لسحاب رحمتك الواسعة أن ينزل دائماً علي النبي صلي الله عليه وآله بصورة شديدة و بهدوءٍ و رفقٍ واستمرارٍ:
وائذَن لِسُحْبِ صَلاةٍ مِنْكَ دائمةٍ
عَلَي النبيّ بمُنْهَلٍّ و مُنْسَجِم.
[2] مادامي كه باد صبا شاخه هاي درخت بان را به اهتزاز در مي آورد و حدي خوان، با آواز خوش خويش، شتران زرد و سپيد را با حالت طرب راه مي برد و رهوار مي سازد.
(اللهم صلّ و سلّم علي رسولك و أهل بيته و أنزل رحمتك عليهم) ما حرّكت ريح صبا عذبات البان و أغصانه و أطرب الحادي الإبل الأبيض يخالط بياضها سوادٌ والإبل الكرام بالنغم.
مَارَ نَّحَتْ عَذَباتِ البَانِ ريحُ صَباً
و أَطْرَبَ العِيسَ حَادِي العِيسِ بالنَّغَم.